concept en spel: Florian Myjer en Kim Karssen - teksten: Florian Myjer, Kim Karssen en Frank Wedekind
eindregie: Davy Pieters - decor: Janne Sterke - kostuums: Hanne Pierrot - lichtontwerp: Varja Klosse geluidsontwerp: Thijs van Vuure
eindregie: Davy Pieters - decor: Janne Sterke - kostuums: Hanne Pierrot - lichtontwerp: Varja Klosse geluidsontwerp: Thijs van Vuure
In Mephisto Park betreden we een omgekeerde tuin van Eden: een filmisch park waar ’s nachts de rafelranden van de ziel vrij spel hebben. De tijd is rijp om het duistere en troebele in onszelf in de spotlight te zetten. Om een plek te creëren waar we kunnen kijken naar mensen die er een klerezooi van maken. Waar drenkelingen in hun eigen drek verdrinken en wordt gewreven in een vlek tot die er nooit meer uitgaat. Mephisto Park is een pleidooi voor het obscure en akelige, een zoete dans met de keerzijde van geluk.
uit de pers:
'Bij Myjer en Karssen, die eerder samen het sympathieke Oorlog en Vrede maakten, is het veeleer een onderzoek naar zelfopgelegde beperkingen, naar de keerzijde van het streven naar geluk, en, abstracter, naar de dunne lijn tussen levensdrift en destructie, seks en geweld, liefde en haat. Is het eerste deel van de voorstelling een en al honingzoete kostschoolromantiek, daarna transformeert het park alras tot een apocalyptisch strijdtoneel. [...] Met die nadrukkelijke tweedeling wekt regisseur Davy Pieters een interessante spanning op, tussen een teveel aan begrenzing en beheersing enerzijds, en de duistere keerzijde van totale teugelloosheid anderzijds.' de Volkskrant
'Bij Myjer en Karssen, die eerder samen het sympathieke Oorlog en Vrede maakten, is het veeleer een onderzoek naar zelfopgelegde beperkingen, naar de keerzijde van het streven naar geluk, en, abstracter, naar de dunne lijn tussen levensdrift en destructie, seks en geweld, liefde en haat. Is het eerste deel van de voorstelling een en al honingzoete kostschoolromantiek, daarna transformeert het park alras tot een apocalyptisch strijdtoneel. [...] Met die nadrukkelijke tweedeling wekt regisseur Davy Pieters een interessante spanning op, tussen een teveel aan begrenzing en beheersing enerzijds, en de duistere keerzijde van totale teugelloosheid anderzijds.' de Volkskrant
‘Myjer en Karssen zijn innemende performers en duidelijk ontzettend goed op elkaar ingespeeld. Dat merk je vooral in de dialogen, die vol overgave gespeeld worden en voortdurend van allerlei slimme knipoogjes en terzijdes worden voorzien.’ Theaterkrant
‘De kinderlijke naïviteit wordt geestig neergezet door de twee, vooral wanneer ze hun onhandige gehakkel plots larderen met eloquente woorden en grote levensvragen.' Het Parool
‘En hop, daar is ineens van dat lekkere theater, dat nergens op lijkt, de codes laat barsten en zich ook niet houdt aan zo-doen-wij-dat.‘ nrc
foto's: bas de brouwer
